Het begin is gemaakt

Het vertellen van verhalen, het delen van observaties en daarop reflecteren, het delen van kennis en ervaringen en het genuanceerd uitdragen van een mening. Activiteiten waar ik, zowel in mijn werk als privé, blij van word. Daarbij ben ik niet alleen de zender, maar vind ik het net zo fascinerend om te luisteren, te kijken en te ervaren. Het mooist is als er daarna een gesprek volgt waarbij alle deelnemers leren en verrijken.

Een groot deel van mijn werk bestaat uit deze activiteiten. Toch vind ik het steeds moeilijker om dit vanuit mijn eigen persoon te doen. En al helemaal om het op papier te zetten. Het verschuilen achter een functie, praten vanuit een rol of afdeling en soms zelfs vanuit je vakgroep is zo veel makkelijker dan vanuit je eigen persoon. Waardoor komt dat nou? Is het de verharding in de maatschappij? Het gebrek aan ervaren ruimte om erover in gesprek te kunnen gaan? De angst voor reacties? Of is het nuanceren door geslagen in oneindigheid dat ik mijn eigen opinie een beetje verloren ben? Of is het de aanname dat het er helemaal niet toe doet wat je zegt, tenzij je het uitspreekt vanuit macht? Want in sommige gevallen lijkt het alsof de persoon die de woorden uitspreekt bepalend is voor het al dan niet eens zijn met wat er uitgesproken wordt.

 

Het handelen vanuit een functie kan soms zo veel diplomatie of tactiek vragen dat je jezelf in het proces verliest. En soms zie je hele gave bewegingen die even niet passen in de context waarin je je begeeft. Immers bestaat werk in heel veel gevallen uit continu afwegingen maken zodat inhoud en proces op juiste wijze gekoppeld worden aan doelstellingen van de organisatie. Wat betekent dit voor je eigen identiteit? Is hetgeen wat je zegt of doet bepalend voor je wie je bent? Wanneer is er voldoende tijd en ruimte om terug te gaan naar intenties en de bedoeling? In mijn geval vallen veel van deze vragen te beantwoorden met 'onzekerheid' en is het advies aan mezelf: gewoon gaan proberen.

 

Daarom start ik met bloggen. Voor mij dé manier om mijn nieuwsgierigheid naar diverse thema’s op het gebied van organisatieontwikkeling te voeden. Mezelf uit te dagen om mijn kijk op deze thema’s te verwoorden. En hopelijk daarmee een inspiratiebron voor anderen te kunnen zijn. Niet gehinderd door timing, targets, doelgroepen, organisatiedoelstellingen etc. maar gewoon omdat ik zelf graag iets wil vertellen.

 

Met deze blog is het begin gemaakt. Van horen zeggen is dit stap 1… Ik heb nu al zin in stap 2.